" Tamam. Öyleyse beni dinle lütfen. " dedim ve şiire başladım :
" Bazen çok soğuk oluyor bu şehrin sokakları, sensiz çok üşüyorum…
Bazen bir hasret kaplıyor bedenimi, titriyorum…
Bazen umutsuzluk tutuyor bütün kapılarımı, “Git!” diyemiyorum…
“Bunları düşünürken elime başka bir yağmur damlası düşüyor.
Onda bizi görüyorum.
Yan yanayız…
O günkü bir yağmurun altında
Kahkahalarla dönüp duruyoruz.
Sen yavaşça elimi tutuyorsun.
Seni çok seviyorum, diyorsun
O an hiç bitmesin istiyorum.
Ben hep orada öylece kalıp bizi izleyeyim.
Asla gerçek olmayacak bu anın tadını çıkarayım.
Ama yağmur diniyor.
O yağmur damlası da elimden yavaşça kayıp gidiyor.
Ben yine ağlamaya başlıyorum.
Yağmur dindiği için ağlıyorum bu defa
Yağmurları ne kadar çok sevdiğimi bilirsin
Ama bilmediğin bir şey var:” " dedim. Son mısrayı Nina ile beraber söyledik.
" Ben seni yağmurlardan çok seviyorum. " Sonra dudağına bir öpücük kondurdum. Sonra elele tutuşarak içeri girdik...
~~ RP SON ~~